Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

hereditatem relinquere

  • 1 relinquere

    1) оставлять a) вооб.напр. прот. transferre ab aliquo (1. 27 pr. D. 3, 3. 1. 5 § 14 D. 13, 6. cf. 1. 20 § 2 D. 19, 5. 1. 2 § 33 D. 2, 1);

    b) особ. оставлять после смерти своей (1. 34 D. 5, 1. 1. 35. 42 pr. D. 38, 2. 1. 36 eod. 1. 18 pr. D. 36, 3. 1. 22 pr. D. 36, 1. 1. 20 § 2 D. 37, 4. 1. 153 D. 50, 16. 1. 17 § 16 D. 21, 1. 1. 27 pr. D. 7, 1. 1. 88 D. 50, 16); в тесн. см. отказывать кому что-нб. в завещании, donare (s. largiri) vel relinquere (1. 22 D. 7, 1. 1. 2 C. 5, 27. 1. 2 C. 6, 60. 1. 14 C. 5. 16. 1. 8 § 1 D. 29, 7);

    legatum (1. 17 § 2 D. 36, 1. 1. 34 cf. 1. 10 pr. eod.);

    relinq. fideicommissum (1. 5 C. 6, 38. 1. 2. 4 eod. 1. 14 § 3 D. 34, 1. 1. 5 C. 1, 5. 1. 8 § 23 seq. D. 2, 15);

    relinq. libertatem (см. s. b. в), liberationem (см.).

    2) продоставлять, назначать = destinare s. 1: usibus publicis relicta res (1. 83 § 5 D. 43, 1). 3) отрекаться, отказываться, derelinquere (1. 15 § 35 D. 39, 2. 1. 3 D. 41, 7. 1. 3 D. 41, 7. 1. 36 D. 45, 3. 1. 31 D. 13, 7, 1. 58 pr. D. 21, 1. 1. 63 § 2 D. 47, 2. 1. 25. § 2 D. 19, 2);

    actionem (1. 21 pr. D. 5, 2);

    hereditatem (§ 5 I. 2, 19).

    4) не пользоваться (1. 28. pr. C. 6, 23).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > relinquere

  • 2 hereditas

    hērēditās, ātis f. [ heres ]
    1) наследство, наследие ( domus ab aliquo hereditate relicta Nep)
    2) наследование (hereditate possidere aliquid C)

    Латинско-русский словарь > hereditas

  • 3 omittere

    1) оставлять без внимания (1. 5 § 12 D. 39, 1. 1. 8 § 2 C. 9, 12). 2) пропускать мимо: а) не упоминать, omissa fideicommissi verba (1. 67 § 9 D. 31. 1. 13 D. 22, 5. 1. 3. D. 48, 9. 1. 22 § 7 D. 46, 8. 1. 33 § 2 D. 29, 1. 1. 16 D. 28, 2. 1. 4 § 1 D. 37, 4);

    b) не требовать, обойти, omitt. debitorem, fideiussorem autem eius convenire (1. 49 pr. D. 46, 1. 1. 51 § 3 eod. 1. 56 pr. D. 17, 1).

    3) оставлять, а) не исполнять, не предпринимать, отказываться от чего, om. pactum de distrahendo (1. 3 pr. D. 20, 3);

    om. defensionem (1. 5 § 1 D. 42, 4. 1. 5 § 5 D. 46, 7. 1. 34 D. 49, 14. 1. 36 D. 4, 4. 1. 8 § 8 D. 17, 1. 1. 2 § 20 D. 38, 17);

    legis Falc. (1. 27 D. 35, 2. 1. 14 § 1 eod. 1. 63 § 3. cf. 1. 21 D. 36, 1. 1. 19 D. 42, 8. 1. 39 pr. D. 10, 2. 1. 10 § 12. 1. 29 § 4 D. 17, 1);

    actiones (1. 25 § 5 D. 19, 2. 1. 10 § 2 D. 2, 11. 1. 37 pr. D. 4, 4);

    ius omissum repetere (§ 1 eod.);

    b) не хотеть исполнять, совершать чего-нб., omittendo conditionem (iurisiur.) perdere hereditatem legatumve (1. 8 pr. D. 28, 7. 1. 20 § 4 D. 38, 2);

    omitt. mandatum (1. 26 pr. D. 17, 1), officium (1. 1 C. 5, 55. 1. 1 D. 6, 35);

    c) требовать чего-нб., tanta negligentia (magistratus), ut omnem cautionem omitteret (1. 6 D. 27, 8);

    om. stipulationem (1. 1 § 9. 17 D. 36, 3);

    d) приобретать чтонб., quod acquirere emolumentum potuerunt, omiserunt (1. 44 D. 4, 4);

    e) особ. касается того случая, когда кто своевременно не принял наследства, bonorum possessio или отказа, напр. omitt. adire hereditatem (1. 9 D. 38, 16): om. aditionem (1. 14 pr. D. 28, 2. 1. 76 § 1 D. 29, 2. 1. 18 pr. 22 § 1 D. 35, 2);

    hereditatem (1. 24 § 2 D. 4, 4. 1. 19 D. 5, 2. 1. 14 § 3 D. 23, 5. 1. 58 D. 24, 3. 1. 34 § 1 D. 28, 6. 1. 7 § 2. 1. 24. 60 D. 29, 2. 1. 1 § 9. 1. 4 § 2. 1. 6 § 8 D. 29, 4. 1. 53 § 1. 1. 82 § 1 D. 31. 1. 23 D. 35, 1. 1. 1 § 4 D. 36, 4. 1. 20 § 5. 1. 23 pr. D. 38, 2. 1. 4 D. 38, 7. 1. 7 § 3 D. 44, 4. 1. 28 pr. D. 50, 16. Gai. III. 28);

    partem hereditatis (1. 32 D. 32. 1. 30 § 1 D. 34, 4. 1. 76 pr. D. 29, 2. 1. 1 § 12 D. 37, 8);

    institutionem (1. 6 § 8 D. 29, 4. 1. 28 D. 31. 1. 3 C. 6. 26);

    causam testamenti (1. 4 pr. 6 pr. 10 pr. D. 29, 4. 1. 1 pr. 2 pr. 6 pr. 8. 10 § 2. 1. 11. 12 § 1. 1. 18. 21. 22. 27 pr. 28 § 1. 1. 29 eod.);

    omitt. bon. possessionem (1. 14 pr. D. 37, 5. 1. 1 § 2 D. 37, 6. 1. 2 § 8 D. 37, 11. 1. 3 § 9 D. 38, 2. 1. 1 § 5 D. 38, 5. 1. 2 D. 44, 2. 1. 15 D. 44, 7);

    leqatum (1. 31 D. 29, 1);

    fideicomm. (1. 34 § 2 D. 31); тк. прямо omittere = om. hereditatem (1. 14 pr. D. 28, 2. 1. 4 § 1 D. 29, 4. 1. 12 D. 37, 5).

    4) отказываться;

    omitt. possessionem (1. 5 pr. D. 41, 6. 1. 119 D. 50, 17. cf. 1. 4 § 1 D. 4, 7);

    omitt. rem = derelinquere (1. 2 § 1 D. 41, 7);

    in fraudem creditorum pignus omitt. = remittere (1. 18 D. 42, 8);

    om. usuras praeteritas, дарить, не взыскивать (1. 17 § 1. D. 22, 1).

    5) оставлять = relinquere (1. 1 C. 6, 35).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > omittere

  • 4 derelinquere

    1) оставлять, отказываться, derel. negotia alicuius (1. 6 D. 27, 2), curationem (1. 8 pr. D. 9, 2), accusationem (1. 26 § 1 D. 48, 5), litem (1. 8 § 1 D. 5, 2);

    derel. iniuriam, не обращать внимания на = ad animum suum non revocare (1. 11 § 1 D. 47, 10);

    derel. bona sua, оставлять имущество, противоп. recuperare (1. 2 D. 48, 23);

    derel. hereditatem, о необходимых наследниках, которые пользуются ius abstinendi (l. 57 pr. D. 29, 2);

    derelinquere s. pro derelicto habere для обозначения вещей, оставленных собственником, с намерением отказаться от права собственности (§ 47 J. 2, 1. 1. 36 D. 45, 3. tit. D. 41, 7. 1. l. cit.);

    pro derelicto usucapere (1. 4. 6. 7 eod.);

    derelinq. fundum (1. 9 pr. D. 4, 2), aedificia, rudera (1. 7 § 2. 1. 15 § 35 D. 39, 2); (1, 7 § 2. 1. 15 § 21 eod.), arborem (1. 2 § 40 D. 43, 8), servum (1. 36 D. 45, 3).

    2) дать, предоставлять = relinquere см. 1. b., semissem derel. alicui (1. 34 D. 38, 2);

    libertatem servo derel. (I. 7 C. 6, 46); (1. 6 C. 5, 5).

    3) oставлять, absurdum est, ipsa origine rei sublata, eius imaginem derelinqui (1. 1 pr. C. 7, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > derelinquere

См. также в других словарях:

  • JOHANNES — I. JOHANNES Bohemiae Rex fortis et astutus, fil. Henr. VII. Imp. ductâ Elizabetâ, filiâ Wenceslai Regis A. C. 1309. electus contra Henr. Carinthiae D. Bohemis, ob saevitiam, intolerabilem, et Pragae cum uxore coronatus est. Dein, patre absente,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ABRAHAM — I. ABRAHAM Eremita Aegyptius, grandem (iam defessis aetate parentibus) hereditatem mox habiturus, non exspectavit; sed ut nudus discedens, in solitudine sibi cellam constinut: deinde ills vitâ defunctis, cum ad capiendum tantarum opum pattimonium …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ALODE seu ALODIUM — Gall. Aleu, Aleu Franc seu Franc aleu, praedium est liberum, nulli servituti obnoxium, ideoque Feudo oppositum, quod hoc sem per alicui subiaceat servituti. Item hereditas, quae nobis obvenit, a parentibus, acquisitae contraria, quam ideo Beatus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAROLUS — I. CAROLUS Borromaeus, Archiepiscopus Mediolanensis, nepos ex sorore Pii IV. natus est, A. C. 1538. Obiit A. C. 1584. a Paulo V. Beatis adscriptus. Godeau, Car. Biscapo et Ripamontius, in eius vita. II. CAROLUS Dux Duracinus, fil. Iohannis Siculi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONRADUS — I. CONRADUS Dux Steinaviae et Iaverae cum Archiepiscopatui Salisburgio destinatus, quod patriam cerevisiam ibi non reperiret, illum recusâsset, a fratre tamquam fatuus custodiae datus est: Sed a Steinaviensibus inde liberatus multa iis concessit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NEXI — dicebantur apud Romanos, homines alias liberi, sed qui, ob aes alienum, in vincula dabantur, apud Creditorem, ut ei servirent, donec debitum dissolvissent: Ita quidam. Sed negat id Salmas. Nexum, ex Varrone de L. L. l. 4. non vinctum, sed… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PECUNIA — Graece Χρῆμα, item ἀργύριον, est omne aes publicâ formâ signatum, quô velcommutandis vel vendendis emendisque rebus et mercimoniis comparandis gentes inter sese uti solent, quod pretium rei emptae et venditae appellatur, Ioh. Calvin. Lexic. Iur.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»